Geschiedenis
De ds. J.A. Prins Stichting uit Epe is opgericht in 1948. De reden voor het ontstaan van deze Eper stichting is helder. Er moet een complex komen waar senioren die het niet al te breed hebben, kunnen wonen.
Gedurende de oorlogsjaren wordt het namelijk steeds moeilijker om ouderen bij familie onder te brengen. In die jaren is er zelfs sprake van enorme schaarste. De mensen leven sober. Het vieren van vakanties en de aanschaf luxeartikelen zijn voor weinigen weggelegd. De diaconie van de Grote Kerk in Epe heeft echter een vooruitziende blik. Ze denken dat er, mede door die recessie, vooral bij senioren behoefte zal ontstaan aan een andere vorm van wonen.
Rusthuis ‘Licht in Duuster’
Daar wil deze stichting, onder leiding van dominee P.A. Stapert, zich dus mee bezig gaan houden. Naast Stapert bestaat het stichtingsbestuur uit de heren J. Rabius, J. Krol, G.W. Westerink, M. ten Hooven, H. Greven en W. Holkenboer. Ook de dames A.C. Bos-Quartel en H.C. Heering zijn lid van het bestuur. Samen besluit het gezelschap om een zogenaamd ‘Veluwsch Rusthuis’ te laten bouwen voor senioren die op verzoek van de diaconie geplaatst worden.
Ook niet-kerkgangers zijn welkom om hier te wonen. Die dienen zich wel in te kopen. Het vermogen van de stichting bestaat, behalve uit het door de oprichters afgegeven vermogen, uit verpleeggelden, inkoopsommen, bijdrages van begunstigers, erfstellingen, legaten, schenkingen en andere inkomsten. Het complex dat uiteindelijk de naam ‘Licht in Duuster’ krijgt, wordt in 1952 geopend. ‘Licht in Duuster’ wordt in Epe ook wel ‘Rusthuis’ genoemd.
Dominee Jan Andries Prins
De ds. J.A. Prins Stichting (in de volksmond ook wel Dominee Prins Stichting genoemd) is vernoemd naar de predikant Jan Andries Prins die tijdens zijn Eper ambtsperiode (1888-1917) een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten. De dominee is vrijzinnig van geest en heeft een zeer sociale inborst. Zo zorgt de dominee ervoor dat de Grote Kerk in Epe aan het begin van de twintigste eeuw verbouwd wordt. Verder houdt hij zich, naast zijn domineeschap, graag bezig met het onderwijzen van jongeren.
Ook heeft hij veel aandacht voor de lokale cultuur en voor de minderbedeelden van de Eper samenleving. Zo zorgt Prins er, samen met de diaconie van de Grote Kerk in Epe, voor dat er een zestal armenwoningen gebouwd worden.
Verder is Prins onder meer stichter en naamgever van de Eper Gemeentewoning (EGW), die gebouwd werd in 1912. Een treffende uitspraak van de dominee? ‘Wie ruim bedeeld is, danke God. En denke aan der armen lot’.
Om precies die reden draagt de stichting sinds haar officiële oprichting (28 juni 1948) met trots zijn naam.
Bekijk ook:
