Eén van de mensen die in het begin van de vorige eeuw Epe mede gevormd heeft tot wat het dorp nu is, is ds. Jan Andries Prins, over wie Wim van ‘t Einde hier een mooi portret heeft geschreven. De predikant schonk Epe de Eper Gemeentewoning, maar zorgde er ook voor dat villa Beekzicht een doorgangshuis voor verwaarloosde jongeren werd. Drie foto’s van deze villa dit keer. Twee van net na de vorige eeuwwisseling en een (krantenfoto) van 1926.
Ds. Prins kocht de in 1880 gebouwde villa in 1901 en schonk het gebouw aan de Vrijzinnige Christelijke Vereniging tot Steun van Verwaarloosde kinderen. Twee jaar later trad hij ook toe tot het hoofdbestuur van deze landelijke opererende organisatie, die in het Algemeen Handelsblad van 27 mei 1903 ‘Vereeniging tot Steun van Verwaarloosden en Gevallenen’ werd genoemd. Volgens die krant waren in 1902 ‘niet minder dan 36 jonge levens aan hunne ellendige omgeving onttrokken en gebracht in een kring waar zij met liefde en zachtheid werden omgeven.’ In Beekzicht zaten blijkens het jaarverslag op 31 december 1902 15 jongeren.